Συνέντευξη παραχώρησε στο myxolargos/mypapagos.gr ο δημοσιογράφος, επικεφαλής της δημοτικής παράταξης "Συνεργασία για τις 8ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ" και πρ. Δημοτικός Σύμβουλος Παπάγου-Χολαργού κ. Χάρης Κουγιουμτζόπουλος με αφορμή τη συμπλήρωση δύο μηνών από την παραίτηση του από το Δημοτικό Συμβούλιο της πόλης.

Μία συνέντευξη εφ όλης της ύλης τόσο για την τετραετία διοίκησης Αποστολόπουλου αλλά και για το τι μέλλει γενέσθαι κατά την προεκλογική περίοδο, η οποία ουσιαστικά έχει ήδη ξεκινήσει. Ο κ. Κουγιουμτζόπουλος αναφέρει ότι δεν πιστεύει στις εκλογές, αλλά στην καθημερινή ενεργοποίηση και πίεση των πολιτών και ότι η ουσιαστική δράση δεν γίνεται στα οργανα του δήμου αλλά στο διαδίκτυο.

 

ΕΡΩΤΗΣΗ: Δύο μήνες εκτός Δημοτικού Συμβουλίου όλοι λένε ότι το Δ.Σ. είναι φτωχότερο.

Χ.Κ.: Όχι δεν είναι φτωχότερο. Το Δημοτικό Συμβούλιο επί δημαρχίας Ηλία Αποστολόπουλου είναι αδρανές. Είτε με τον Κουγιουμτζόπουλο είτε χωρίς, δεν είναι πεδίο διαβούλευσης. Είναι ένα άχρηστο γραφειοκρατικό όργανο όπου δεν υπάρχει κανένας διάλογος, κανένας διαλογισμός και οι αποφάσεις είναι προειλημμένες και απλά επικυρώνονται από μια πλειοψηφία από γλάστρες με σηκωμένα τα χεράκια.

Ο Ηλίας Αποστολόπουλος δεν έχει την επάρκεια να χειριστεί διαλόγους, ανταλλαγή απόψεων και διαβουλεύσεις, ούτε να συγκεράσει προτάσεις και ιδέες. Το Δημοτικό Συμβούλιο είναι ένα άχρηστο όργανο.

Ο ουσιαστικός διάλογος γίνεται στο διαδίκτυο και στους δρόμους και εκεί συμμετέχω ενεργά και δυναμικά. Όταν το Δημοτικό Συμβούλιο το παρακολουθούν 40 άτομα και ανεβάζεις ένα video ή κάνεις μια ανάρτηση στα τοπικά ΜΜΕ και έχεις 7.500 views, ποιος δίνει σημασία στο Δημοτικό Συμβούλιο;

Μην κολλάμε σε παραδοσιακά σχήματα του παρελθόντος. Να ζούμε στην πραγματικότητα και στην ουσία. Ο χρόνος συμμετοχής στο Δημοτικό Συμβούλιο είναι ένας χαμένος χρόνος, που δεν έχει καμία απολύτως σημασία για την πόλη μας.

Πάντα η τεχνολογική πρόοδος εγκαθιδρύει νέες σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων και νέες πρακτικές και μεθόδους.

Η παραίηση μου, αν θέλετε, ήταν και μια κίνηση συμβολισμού ότι η εποχή, μας έχει ξεπεράσει κι εμείς έχουμε εμμονές σε εικόνες του παρελθόντος.


ΕΡΩΤΗΣΗ: Τώρα όμως με το εκλογικό σύστημα της Απλής Αναλογικής δεν θα έχει έναν πιο ουσιαστικό ρόλο και ο κάθε δημοτικός σύμβουλος;

Χ.Κ.: Δεν θα έπρεπε να έχει με την έννοια ότι και τώρα έχει κατ’ επίφασιν ουσιαστικό ρόλο. Το πρόβλημα όμως είναι στον πολίτη. Ο δημοτικός σύμβουλος είναι ένας εντολοδόχος. Παίρνει μια εντολή από τον πολίτη να διαχειριστεί τις κοινές δημόσιες υποθέσεις της γειτονιάς. Ο πολίτης έχει την ευθύνη να τον καθοδηγήσει, να τον επηρεάσει και να τον ελέγξει. Αν ο πολίτης είναι αδιάφορος και νομίζει ότι αυτά που ψηφίζει ο δημοτικός σύμβουλος δεν επηρεάζουν άμεσα και καθοριστικά την ζωή του, τότε με ή χωρίς απλή αναλογική ο δημοτικός σύμβουλος είναι ένας τίτλος που εξυπηρετεί απλά και μόνο προσωπικές ανάγκες καταξίωσης.


ΕΡΩΤΗΣΗ: Είστε όμως υπέρ της απλής αναλογικής;

Χ.Κ.: Ναι είμαι υπέρ. Ειδικά στην εποχή μας όπου υπάρχει βαθιά κατάτμηση των ιδεολογικών δεξαμενών. Υπάρχουν αμείλικτα διλήμματα που δεν χαρτογραφούνται πια με βάση παραδοσιακούς πολιτικούς χώρους.

Υπάρχει η Ψηφιακή Τεχνολογία κόντρα στη διαφθορά, την αδιαφάνεια και στο ρουσφέτι. Υπάρχουν αυτοί που δεν θέλουν να υποχρεώνονται στους πολιτικούς για να πάρουν αυτό που δικαιούνται. Από την άλλη υπάρχουν και αυτοί που έχουν μάθει να κάνουν την δουλειά τους με πλάγιους τρόπους. Αυτοί δεν είναι δεξιοί ή αριστεροί. Είναι άνθρωποι μιας συγκεκριμένης αντίληψης. Αυτοί πρέπει να εκφράζονται αναλογικά στο δημοτικό συμβούλιο. Σήμερα κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει. Η διαφθορά, η αδιαφάνεια και το ρουσφέτι επικρατούν κυριαρχικά στους κόλπους της εξουσίας.

Το ίδιο συμβαίνει και με άλλα ζητήματα. Στο θέμα των πεζοδρομίων, στο θέμα των κυκλοφοριακών ρυθμίσεων, στη διαχείριση του πρασίνου, στην κοινωνική πολιτική, στον αθλητισμό, στον πολιτισμό. Υπάρχουν αντικρουόμενες κοινωνικές δυνάμεις που δεν εκφράζονται αναλογικά στην συνισταμένη της εξουσίας και των αποφάσεων.


ΕΡΩΤΗΣΗ: Υπάρχουν δηλαδή κάποιοι που δεν θέλουν να υπάρχει η κοινωνική πολιτική;

Χ.Κ.: Σαφώς. Με την έννοια του μοιράσματος της πίτας του προϋπολογισμού, στην κατεύθυνση της διάθεσης των πόρων και στις αντιλήψεις.

Και εδώ είναι ένα τρανό παράδειγμα μη αναλογικότητας. Η σημερινή δημοτική αρχή έχει ακραίες νεοφιλελεύθερες αντιλήψεις που δεν νομίζω ότι ανταποκρίνονται στην κοινωνική πλειοψηφία. Θεωρεί ότι η κοινωνική πολιτική ασκείται αποκλειστικά και μόνο στα όρια της εξαθλίωσης. Επίσης θεωρεί ότι η Κοινωνική Πολιτική είναι ένα τέλειο ρουσφετολογικό εργαλείο αναπαραγωγής της εξουσίας και την τοποθετεί στο πεδίο της ψηφοθηρικής εξάρτησης και της ιδρυματοποίησης.

Υπάρχει όμως νομίζω μια ισχυρή κοινωνική πλειοψηφία που πιστεύει στο Ευρωπαϊκό Κεκτημένο. Η Κοινωνική Πολιτική να λειτουργεί προστατευτικά για όλη την κοινωνία, να λειτουργεί αναδιανεμητικά και να λειτουργεί με στόχο την επανένταξη μέσω των αναπτυξιακών εργαλείων. Αυτή η πλειοψηφία δεν εκφράζεται αναλογικά στο δημοτικό συμβούλιο. Εδώ η κοινωνική πλειοψηφία μετατρέπεται σε ισχνή μειοψηφία στους κόλπους της εξουσίας.


ΕΡΩΤΗΣΗ: Σε ποιούς άλλους τομείς νομίζετε ότι η σημερινή δημοτική αρχή έρχεται σε αντίθεση με τις κοινωνικές αντιλήψεις;

Χ.Κ.: Στο ρουσφέτι. Η σημερινή δημοτική αρχή κινείται ακριβώς πάνω στις ράγιες του παλιού μοντέλου πολιτικής, καλλιεργώντας προσωπικές εξυπηρετήσεις και εξαρτήσεις. Αποφεύγει, όπως ο διάολος το λιβάνι, τις Ολοκληρωμένες Συνολικές Πολιτικές. Όλη της η δραστηριότητα και η ενασχόληση εξαντλείται στις προσωπικές εξυπηρετήσεις. Πλάι της δημιουργείται μια καθόλου ευκαταφρόνητη κοινωνική ομάδα που τη στηρίζει καθώς νιώθει υποχρεωμένη σε αυτήν.

Απέναντι, όμως, βρίσκεται μια κοινωνική πλειοψηφία με αξιοπρέπεια που επιδιώκει ίσους κανόνες για όλους και συνολικές πολιτικές χωρίς διακρίσεις. Ειδικά οι νεότεροι.

Το μεγάλο πρόβλημα όμως είναι ότι αυτή η κοινωνική πλειοψηφία δείχνει μια τεράστια αδιαφορία και ανοχή.

Δείτε τι γίνεται στο θέμα των προσκλήσεων του Φεστιβάλ. Στο θέμα των πεζοδρομίων, στο θέμα του ΚΑΠΗ, στο θέμα των Δημοτικών Ιατρείων, στο θέμα της γραφικής ύλης στα σχολεία και μέχρι πρότινος όσο το επέτρεπε ο νόμος, στο θέμα των Παιδικών Σταθμών και στο θέμα των απ’ ευθείας αναθέσεων. Όλη η κοινωνία πληρώνει για να εξυπηρετεί η δημοτική αρχή τους δικούς της ή αυτούς που επιδιώκει να τους υποχρεώσει για να τους κάνει εξαρτημένους ψηφοφόρους της.

Και πάλι οδηγούμαστε σε αυτό από το οποίο ξεκινήσαμε. Η ανοχή, η αδιαφορία και η άγνοια από πλευράς των πολιτών ουσιαστικά εξυπηρετούν αυτές τις πολιτικές χωρίς όμως να είναι πλειοψηφικά αποδεκτές.

Αν δεν καταλάβουν οι πολίτες ότι αυτή η πολιτική στοιχίζει πολύ ακριβά στις τσέπες τους και στις περιουσίες τους, δεν υπάρχει φως στο τούνελ της μιζέριας.

Η απλή αναλογική είναι ένα εκλογικό σύστημα που μπορεί να αξιοποιηθεί έτσι ώστε όλα αυτά να μειωθούν σε πολύ μεγάλο βαθμό αλλά πάντα χρειάζεται η κοινωνική επαγρύπνηση.


ΕΡΩΤΗΣΗ: Πως μπορούν να αντιδράσουν οι πολίτες;

Χ.Κ.: Πρώτα απ' όλα να πληροφορηθούν και να κατανοήσουν τι σημαίνει Συνολικές Ολοκληρωμένες Πολιτικές. Πως μπορεί να επιτευχθεί η αναβάθμιση της ποιότητας της ζωής και πως η αύξηση της αξίας των περιουσιών τους.

Να το συζητήσουν. Εμείς έχουμε επεξεργαστεί και καταθέσει τρεις συγκεκριμένες προτάσεις. Βιώσιμη Κινητικότητα, Αναβάθμιση των Σχολείων και Έξυπνη Εξειδίκευση. Είναι τα τρία στοιχεία κατά την άποψή μας, τις γνώσεις μας και την εμπειρία μας, που θα αναβαθμίσουν συνολικά την ποιότητα της ζωής, θα αλλάξουν τη φυσιογνωμία της πόλης μας και θα αυξήσουν την καλή της φήμη. Αυτή είναι η διεθνής πρακτική σήμερα στην Τοπική Αυτοδιοίκηση. Αν υπάρχουν άλλες ιδέες ας κατατεθούν.

Στη συνέχεια, αυτό πρέπει να το διεκδικήσουν με τις νέες τεχνολογίες. Να το γράψουν και να το διαδώσουν στο Facebook, να ανοίξουν blog διαλόγου, να κοινοποιήσουν καλές πρακτικές που θα βρουν στο διαδίκτυο. Να κάνουν like σε ανάλογες προτάσεις. Να φτιάξουν mailing list με γείτονές τους. Στη συνέχεια να το συζητήσουν στα καφέ, στις παιδικές χαρές, στις αναμονές έξω από τα σχολεία, στην κερκίδα. Να αξιοποιήσουν στην τεκμηρίωσή τους τις ειδικότητές τους.

Η συμμετοχή είναι η μόνη που μπορεί να αλλάξει τα πράγματα. Έτσι θα φτάσει το μήνυμα μαζικά στους δημοτικούς συμβούλους και θα αλλάξει η κατάσταση.

Και βέβαια όλα αυτά να συνυπολογιστούν την ώρα της κάλπης. Αλλά η κάλπη είναι κάθε τέσσερα χρόνια. Η πραγματική διαβούλευση γίνεται καθημερινά.

Όσο οι δημοτικοί σύμβουλοι βλέπουν την κοινωνία αδιάφορη και στον περίγυρό τους μόνο τα ρουσφέτια τους, η κατάσταση θα παραμένει ίδια.

Η κοινωνία με την συμπεριφορά της ψηφίζει καθημερινά.

Και μην ξεχνάμε ότι ψηφίζουμε και στο σύλλογο γονέων, και στα αθλητικά σωματεία, και στους εθνικοτοπικούς και σε άλλους συλλόγους. Δομές που επηρεάζουν αποφασιστικά τις πολιτικές μιας δημοτικής αρχής και γι αυτό εκείνη προσπαθεί με νύχια και με δόντια να τις ελέγξει εκλογικά.


ΕΡΩΤΗΣΗ: Και τώρα το ερώτημα που περιμένουν όλοι, θα συμμετάσχετε στις επόμενες δημοτικές εκλογές;

Χ.Κ.: Πάλι κολλάμε στην ίδια ανούσια καραμέλα. Βεβαίως και θα συμμετάσχουμε. Το κάνουμε καθημερινά και θα συνεχίσουμε όσο ζούμε, να προσπαθούμε να πείσουμε όσο γίνεται περισσότερους πολίτες για την αναγκαιότητα ολοκληρωμένων συνολικών πολιτικών για να βελτιώσουμε την ποιότητα της ζωής μας και να αυξήσουμε την αξία των περιουσιών μας. Αυτές τις προτάσεις που έχουμε υποβάλει στην τοπική μας κοινωνία, στους γείτονες μας κάποιος θα τις εκφράσει και εκλογικά. Είτε θα είναι ένα αυτόνομο σχήμα, είτε θα είναι κάποια ομάδα υποψηφίων δημοτικών συμβούλων.

Σημασία έχει η καθημερινά μας παρέμβαση για να διευρύνουμε κοινωνικά το ιδεολογικό μας στίγμα. Δεν νομίζω ότι πιστεύει κανένας ότι είμαστε κοινωνική πλειοψηφία για να γίνουμε και διοικητική πλειοψηφία.

Μια απλή έρευνα κοινής γνώμης νομίζω ότι πείθει πολύ εύκολα τον καθένα. Βγείτε στο δρόμο και ρωτήστε όποιον βρείτε μπροστά σας. «Πιστεύετε ότι η Βιώσιμη Κινητικότητα, το ανοιχτό Σχολείο στην Γειτονιά και η Έξυπνη Εξειδίκευση θα μπορούσε να βελτιώσει την ζωή σας;», το πιθανότερο είναι ότι θα σας κοιτάει σαν χαζός.

Έχω όμως τη βαθιά αίσθηση ότι λίγο πριν τις εκλογές όταν ξεκινήσαμε ως κίνημα της γειτονιάς δεν είχαμε μαζί μας ούτε το 2% των συμπολιτών μας και τώρα τέσσερα χρόνια μετά τουλάχιστον ένα 15% ενστερνίζεται τις προτάσεις μας. Με τον καιρό μπορεί να φτάσουμε και το 30% και τότε θα δείτε ξαφνικά πώς όλο το τότε δημοτικό συμβούλιο, θα αλλάξει απόψεις και συμπεριφορές.

Εκεί βρίσκεται η διακύβευση και η μάχη. Πόσοι από τους συμπολίτες μας πιστεύουν και διεκδικούν ενεργά τις Συνολικές Ολοκληρωμένες Πολιτικές. Και την εξουσία να πάρεις, αν έχεις απέναντι την κοινωνία, δεν κάνεις τίποτα.


ΕΡΩΤΗΣΗ: Είστε αισιόδοξος για τις επερχόμενες δημοτικές εκλογές;

Χ.Κ.: Όχι. Ο μέσος ψηφοφόρος είναι ηλίθιος. Αγοράζει ότι του πουλάνε στην βιτρίνα. Δεν κάνει ποτέ έρευνα αγοράς. Βλέπει απλά φωτογραφίες. Η κοινωνία είναι αδιάφορη και δύσπιστη. Δεν έχει προσδοκίες από μια δημοτική αρχή, διότι δεν γνωρίζει τι μπορεί να κάνει ένας δήμος. Ο πήχης είναι πολύ χαμηλά και μπορούν όλοι σχεδόν να τον περάσουν. Το είδαμε χαρακτηριστικά στην περιοχή μας. Αξιωματούχοι που δεν μπορείς να τους εμπιστευθείς ούτε περίπτερο. Κάθε αποτυχημένος και ανίκανος, βρίσκει στην πολιτική μια διέξοδο και μια αναγνώριση.

Το θέμα είναι τι γίνεται πριν και μετά τις εκλογές. Κατά πόσο οι δημιουργικές κοινωνικές ομάδες θα ενεργοποιηθούν για να επηρεάσουν και τους υπόλοιπους σε παραγωγικές κατευθύνσεις. Εκεί είμαι αισιόδοξος. Ειδικά με τις νέες ψηφιακές τεχνολογίες επικοινωνίας και τις νεότερες γενιές νομίζω ότι σιγά - σιγά το παλιό πεθαίνει. Σε δέκα χρόνια από τώρα και με την εισαγωγή της τεχνητής νοημοσύνης και με την διεύρυνση της γνώσης στη χρήση ψηφιακών τεχνολογιών η δημοκρατία μας θα αλλάξει σε απίστευτο βαθμό. Κάτι που η βαθιά συντηρητική κοινωνία σήμερα ούτε μπορεί να το φανταστεί.

Σε πολύ λίγο καιρό από τώρα, το ρομπότ σου με απίστευτη αξιοπιστία, θα σου λέει τι πρέπει να ψηφίσεις σύμφωνα με τις ανάγκες σου. Οι σημερινοί πολιτικάντηδες θα φάνε DELETE. Είμαι πολύ αισιόδοξος και πολύ περισσότερο χαρούμενος διότι ηλικιακά τουλάχιστον θα προλάβω να την ζήσω αυτήν την πολιτική επανάσταση.


ΕΡΩΤΗΣΗ: Δεν έχετε προσωπικές φιλοδοξίες;

Χ.Κ.: Σαφώς και έχω. Λατρεύω την παραγωγική δημοσιογραφία. Βλέπω την Τοπική Αυτοδιοίκηση ως μια δομή κοινωνικής αυτοοργάνωσης στον τομέα της Δημοκρατικής Διεύρυνσης και της Κοινωνικής Δικαιοσύνης. Τον κόσμο δεν μπορείς να τον αλλάξεις για να ζήσεις καλύτερα, αλλά την γειτονιά σου μπορείς. Υπάρχουν χιλιάδες παραδείγματα στον παγκόσμιο χώρο.

Έχω κάνει, λοιπόν, τον έρωτά μου επάγγελμα. Για αυτό είμαι και πολύ καλός σ΄ αυτό που κάνω και αναγνωρισμένος στο πανελλήνιο. Έχω πολλές φιλοδοξίες και είμαι αισιόδοξος για το μέλλον, αλλά δυστυχώς αγαπάω έναν τομέα που δεν πουλάει και τα πράγματα επιτυγχάνονται δύσκολα και με πολύ κόπο.

Αν με ρωτάτε για τις προσωπικές πολιτικές φιλοδοξίες μου στο δήμο δεν υπάρχουν και μου είναι παντελώς αδιάφορο. Λόγω των γνώσεών μου προσπαθώ να ενεργοποιήσω μια συλλογική δράση που θα βελτιώσει την γειτονιά μου μέσα από τον ελάχιστο ελεύθερο χρόνο που μου μένει. Είναι πολύ σημαντικό για μένα γιατί εδώ είναι το σπίτι μου. Βλέπω τι κάνουν σε άλλους δήμους και προσπαθώ να πείσω τους συμπολίτες μου να το κάνουμε κι εδώ. Να βελτιώσουμε κι εμείς την γειτονιά μας. Το έκανα επί χρόνια με την εφημερίδα "30 ΜΕΡΕΣ", μετά με την συμμετοχή μου στο Δημοτικό Συμβούλιο και τώρα συνεχίζω όσο μπορώ καλύτερα, κρατώντας ενεργό το κίνημά μας μέσω διαδικτύου. Φιλοδοξία μου σ΄ αυτόν τον τομέα είναι να διαμορφωθεί μια διαφορετική κοινή γνώμη και να ανεβάσω το γνωστικό επίπεδο των γειτόνων μου.

Να ξέρετε ότι: ό,τι καλό έχει να επιδείξει η Τοπική Αυτοδιοίκηση δεν ξεκίνησε από δημοτικές αρχές. Από κοινωνικές ομάδες ξεκίνησε άλλοτε με πιέσεις και μάχες, άλλοτε με μια καλή συνεργασία το ενστερνίστηκαν και το εφάρμοσαν οι δημοτικές αρχές.