Με μία έντονα συναισθηματική επιστολή απευθύνθηκε σήμερα η Διευθύντρια του 5ου Δημοτικού Χολαργού κα Μαρία Μάσσου στους μαθητές της. Αυτές τις δύσκολες ώρες που περνά η χώρα μας, αλλά και η παγκόσμια κοινότητα, αποτελούν αχτίδες αισιοδοξίας για όλους, αυτές οι φωνές αλληλεγγύης και αγάπης που ακούγονται από δημόσιους λειτουργούς που κατέχουν τελικά δικαιολογημένα θέσεις ευθύνης. Φωτεινό παράδειγμα η πολύπειρη δασκάλα και επί πολλά έτη διευθύντρια σε σχολεία του Χολαργού Μαρία Μάσσου που δηλώνει παρούσα, με την επιστολή που απηύθυνε σήμερα το πρωί στους μαθητές της καλώντας τους να μη διστάσουν να επικοινωνήσουν για όποιο λόγο μαζί της. Η επιστολή αναρτήθηκε στον ιστοχώρο του Συλλόγου Γονέων του σχολείου νωρίτερα και μέχρι τώρα ένα είναι σίγουρο, ότι έχει ήδη αναγνωσθεί από όλες τις οικογένειες του σχολείου!

Διαβάστε ολόκληρο το κείμενο της επιστολής:

Χολαργός, 21-3-20
Αγαπημένα μου παιδιά,

Νιώθω την ανάγκη να επικοινωνήσω μαζί σας, τώρα που η χαρά για το ξαφνικό κλείσιμο των σχολείων, πιστεύω, άρχισε να ξεθωριάζει… Ήταν ξαφνικός αυτός ο αποχωρισμός και στην αρχή είμαι σίγουρη ότι θα χαρήκατε που έκλεισαν έτσι αναπάντεχα τα σχολεία…!!! Τώρα όμως, όσο περνούν οι μέρες, καταλαβαίνω ότι αυτή η χαρά θα έχει δώσει τη θέση της σε άλλα συναισθήματα.
Είναι αναγκαίο να ακολουθούμε τις οδηγίες που μας δίνουν και να μένουμε στο σπίτι, προκειμένου όλοι να διαφυλάξουμε την υγεία μας…
Καταλαβαίνω, όμως, ότι εξ’ αιτίας αυτού, θα σας έχουν λείψει οι φίλοι σας, οι κουβέντες σας, τα παιχνίδια σας στην αυλή… Καταλαβαίνω ότι πολλές φορές θα στενοχωριέστε μακριά απ’ το σχολείο και τις καθημερινές ασχολίες σας. Γιατί, ξέρω, ότι όσο μικρό και να είναι ένα παιδί, έχει την καθημερινότητά του, τις ασχολίες του, το πρόγραμμά του. Ξαφνικά βρεθήκατε αποκομμένοι από την καθημερινή σας ζωή κι αυτό ίσως σας δημιουργεί κάποιες σκέψεις αγωνίας και ανησυχίας.
Παιδάκια μου, να είστε σίγουρα, ότι κι εμείς οι μεγάλοι έτσι νιώθουμε.. Αποκομμένοι από τη ζωή μας… και με την αγωνία πότε θα αρχίσουμε πάλι από εκεί που σταματήσαμε..
Οι δάσκαλοι και οι δασκάλες σας θα προσπαθήσουν να μην νιώθετε έτσι. Γι’ αυτό θα σας στέλνουν κάποιες εργασίες και θα μπορείτε έτσι να έχετε μια επαφή με το σχολείο.. Μ ΄ αυτόν τον τρόπο θα νιώθετε ότι είστε κατά κάποιο τρόπο στο σχολείο και κυρίως ότι η ζωή δε θα σταματήσει εδώ, αλλά θα υπάρξει και συνέχεια, όταν με το καλό θα σταματήσει αυτή η περιπέτεια…
Θα σας συμβούλευα να μην κάθεστε χωρίς ασχολίες κατά τη διάρκεια της ημέρας. Να έχετε πάντα να κάνετε κάτι.. Πολλοί από σας, σα να τους ακούω, θα λένε «μαμά βαριέμαι…» , «δεν έχω τι να κάνω…», «πότε θα τελειώσει όλο αυτό…». Κάθε φορά που θα λέτε «βαριέμαι», αυτό να είναι μία αφορμή για να κάνετε κάτι δημιουργικό..
ΜΗΝ ασχολείστε όλη τη μέρα με το τάμπλετ, ή με το κινητό..…
Όταν τελειώσει αυτή η δοκιμασία που περνάμε όλοι, να είστε πιο δυνατοί και πιο σοφοί.. Διαχειριστείτε τη μέρα σας χωρίζοντάς την σε… κομμάτια.
Γράψτε το πρόγραμμά σας και φροντίστε να το ακολουθείτε…
Σε ένα κομμάτι της ημέρας θα διαβάσετε το βιβλίο σας. Σε άλλο θα ζωγραφίσετε, σε άλλο θα βοηθήσετε το μικρό σας αδερφάκι ή θα του μάθετε κάτι, σαν δάσκαλοι.., Κάποια άλλη στιγμή θα ασχοληθείτε με τις εργασίες του σχολείου, κάποια άλλη στιγμή θα βοηθήσετε τους γονείς σας στο σπίτι.. Να θυμάστε ότι κι εσείς μπορείτε, αν και μικροί, να βοηθήσετε και να στηρίξετε τους γονείς σας. Το έχουν ανάγκη.. Πιστέψτε με…
Να ξέρετε ότι σας σκέφτομαι πολύ και μου έχετε λείψει… Ελπίζω να τελειώσει γρήγορα ο αποχωρισμός μας και να τα πούμε σύντομα από κοντά..!!
Μέχρι τότε, με πολλή μεγάλη χαρά θα δέχομαι ό,τιδήποτε θέλετε να μου στέλνετε.. Από ζωγραφιές, μέχρι τις σκέψεις ή τους προβληματισμούς σας.. Θα έχουμε έτσι μια επικοινωνία που μπορεί να μας βοηθήσει όλους!!!
Σας φιλώ όλους, με πολλή αγάπη,
Μαρία Μάσσου